Het begin van deze serie markeert een poging om de complexe verstrengeling van ideeën, gedachten en dromen weer te geven die overlopen in het weefsel van de werkelijkheid en een fantastisch universum vormen. Er vindt een intieme dans plaats tussen het tastbare en het denkbeeldige, waarbij gedachten zich met elkaar verstrengelen en een veelheid aan andere ideeën doen ontstaan.
In het hart van dit dichte, complexe netwerk komen heldere kleuren tot leven die zenuwimpulsen symboliseren. Deze minuscule elektrische signalen zorgen voor communicatie tussen elk neuron. Deze informatie en ideeën stromen en smelten harmonieus samen in de compositie. Zo ontstaat een beeld waarin de droomwereld en de tastbare werkelijkheid onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden.
De oorsprong van Chimères ligt in mijn kindertijd, die werd gekenmerkt door een uitgesproken neiging tot dagdromen, een eigenschap die veel kunstenaars gemeen hebben. Deze neiging, die ik al heb genoemd in mijn artikel over dagdromen, is soms een tweesnijdend zwaard geweest, dat me aan de ene kant een fascinerende ontsnapping naar denkbeeldige werelden bood, maar er aan de andere kant soms toe leidde dat ik mezelf isoleerde van het heden.
Tijdens mijn laatste grote reis kwam een opvallende observatie aan het licht: mijn onophoudelijke gedachten, ideeën en dromen namen me soms zo in beslag dat ik momenten van het huidige moment begon te vergeten. Sommige plaatsen en monumenten die ik bezocht heb, zijn slechts vage silhouetten in mijn geheugen, gezien zonder echt gezien te zijn. Er blijft een constante vervaging bestaan tussen droom en werkelijkheid, een delicaat evenwicht dat het ontstaan van elk doek in de Chimère-collectie doordringt.
In deze artistieke verkenning staat de weergave van gedachten centraal. Ik probeer de manier weer te geven waarop informatie in de hersenen circuleert, hoe elk idee een ander genereert in een ononderbroken boomstructuur. De felle kleuren symboliseren de zenuwimpulsen van de hersenen, die zich over het doek uitspreiden. Het resultaat is een samensmelting waarbij de grens tussen werkelijkheid en droom ongrijpbaar wordt en ons uitnodigt om ons bewust te verliezen in deze ambiguïteit.
De technieken die worden gebruikt in deze creaties zijn net zo cruciaal als de inspiratie die ze leidt. Met acrylverf en een collagetechniek bevatten deze schilderijen natuurlijk mos om de neurale aspecten weer te geven. Het mos, met zijn organische textuur, stelt me in staat om een dicht, complex netwerk op te roepen, dat visueel de sensatie van boomachtig denken uitdrukt, waar elk element subtiel met elkaar verbonden is.
Elk detail in de achtergrond van het doek is zorgvuldig bewerkt over verschillende lagen, waardoor een diepte ontstaat die de complexiteit van gedachte en moment weerspiegelt. De opeenvolgende lagen zijn als lagen van een steeds veranderende reflectie en nodigen de kijker uit om verder te kijken dan het oppervlak en de vele dimensies van elk werk te ontdekken.
De keuze van de kleuren, vaak geïnterpreteerd als een uitbreiding van het emotionele palet, is een belangrijk onderdeel van deze artistieke benadering. Deze nuances, die mijn stemming en mijn gevoelens op het moment van de creatie onthullen, werpen een apart licht op elk doek. Sommige doeken stralen een heldere naïviteit en optimisme uit, terwijl andere een zachte melancholie oproepen, die een contrasterend palet bieden terwijl ze een gemeenschappelijke oorsprong delen. Blauw, alomtegenwoordig maar op verschillende manieren verwerkt, belichaamt zowel sereniteit als nostalgie en voegt een extra dimensie toe aan elke compositie.